Ma |
Hij is geen achttien meer en op weg naar een kwart eeuwigheid. Tijd en geluk die natuurlijk veel te snel voorbij zijn geschreven. Nog vaak komt hij terug op mooiere tijden toen men nog kon dromen van grootse carrières in mooie stadions en van prachtige doelpunten. Nou is scoren nooit zijn kwaliteit geweest en daarom schittert deze jongen nu op de bijvelden van nietszeggende clubs op het Groningse platteland, het Drentse moerasgebied en de woestenijen van Friesland. Wat goed is komt snel, zeggen ze dan.
Ooit was ik zestien en nu ben ik drieëntwintig. Er is in de tussentijd een hoop gebeurd en nog veel meer heeft niet plaatsgevonden. Dat verzint hij er nog graag bij onder het genot van een bier, zonder de drank te kleineren of zichzelf tekort te doen. Hij is een dromer, een idealist en al jaren een socioloog in de dop. De propedeuse is er nog niet van gekomen maar het bachelorschap komt eraan. Erg vrijgezel is hij verder nooit geweest maar op zijn vrouwelijke medespelers kijkt hij uiteraard met liefde terug en vooruit.
Schrijven gaat nooit vanzelf maar als hij eenmaal achter de vroegere typmachine heeft plaats genomen dan stromen de woorden over het briefpapier van voorheen. Hij schrijft graag over tijd en geluk en probeert hier in het dagelijkse leven ook de nodige aandacht aan te besteden. Tijd is vrij te besteden en ook geluk is onbestemd te consumeren. Het jammerlijke van tijd vindt Ma alleen dat het een schaars goed is. Geluk is daarentegen onbeperkt te benutten en is ook nog eens gratis. Normaal gesproken weten Nederlanders daar wel raad mee, maar Ma heeft het idee dat we wat in slaap zijn gesukkeld. Het wordt dus hoog tijd om de lezers weer even gelukkig wakker te schudden.